Opis: Waif: Z Marią Fromet. Robert Daubrais podczas pobytu w Londynie dowiedział się, że jego brat zmarł w Paryżu. Spodziewał się, że odziedziczy większość majątku, ponieważ jedyny spadkobierca, Artur, był chorowitym dzieckiem. Jednak po śmierci ojca urodziło się kolejne dziecko, Remi, co Daubrais był wściekły. Planując zdobycie majątku, wynajął gangstera Morettiego, aby porwał Remiego. Dziecko pozostawiono w parku, gdzie znalazł je robotnik Barberin i zabrano do Chavanon. O fakcie tym powiedziano Daubraisowi. Minęło osiem lat i matka Remiego uznała go za zmarłego. W tym czasie Remi dorastał w przekonaniu, że żona Barberina jest jego własną matką. Pewnego dnia Barberin złamał rękę i zdecydował, że nie może już dłużej wspierać Remiego, który podsłuchał rozmowę o nim swoich zastępczych rodziców. Był zszokowany, gdy dowiedział się, że nie jest ich dzieckiem. Przypadkowo spotkał Vitaliego, artystę ulicznego, Barberin zatrudnił do niego Remiego. Niedługo potem Witalij został aresztowany za brak prawa jazdy i osadzony w więzieniu. Remi, pozostawiony sam sobie z trzema psami i małpą, zmuszony był walczyć o siebie. Plan Daubrais został jednak udaremniony, ponieważ Artur, choć nigdy nie był silny, nadal żył. Podczas rejsu dla zdrowia Arthur zauważył na brzegu rzeki Remiego i jego podstępne zwierzęta i przekonał matkę, aby zabrała je na pokład. Remi opowiedział swoim nowym przyjaciołom, w jakim wieku aresztowano Witalija, a pani Daubrais udało się go uwolnić. Wrócił do Remiego, który żałował, że opuścił swoich przyjaciół. Tak więc po raz drugi los rozdzielił matkę i dziecko. Zdawało się, że nieszczęście towarzyszyło Remiemu i Witalijowi, gdyż wkrótce potem zdechły im dwa psy i trudno było im zapewnić sobie nagą egzystencję. Wierząc, że sam poradzi sobie lepiej, Vitali oddał Remiego pod opiekę Garafoli, łobuzerskiemu Faginowi. Widząc, jak Garafoli chłosta pozostałych chłopców, ponownie zabrał ze sobą Ramiego. Jego siły jednak się wyczerpały i pewnej zimnej nocy zmarł, zostawiając Remiego samego. Madame Daubrais często prosiła swojego szwagra, aby spróbował zlokalizować chłopczyka, którego Artur chciał ponownie zobaczyć. Ale Daubrais chciał inaczej. Udało mu się znaleźć Remiego i powiedział mu, że porywacz Moretti jest jego ojcem. Remi musiał dotrzymywać kroku małemu ulicznemu grajkowi imieniem Matteo, który podsłuchał, jak Daubrais mówił Morettiemu, kim byli prawdziwi rodzice Remiego. Powiedział to Remiemu i mali kumple postanowili uciec. Daubrais powiedział matce Remiego, że chłopiec, którego szukała, nie żyje. Ale właśnie wtedy przybył Remi i jego mały przyjaciel. Wielkie było jej zdziwienie i radość, gdy dowiedziała się, że Remi jest jej długo opłakiwanym dzieckiem. Daubrais, teraz zdemaskowany, zniknął jej z oczu w gniewie. Znów bezpieczny w jej ramionach, po wielu latach prób i udręk, Remi przyrzekł, że nigdy więcej nie zostanie oddzielony od matki. I pani Dubrais odetchnęła gorąco „amen”..